دلــتـــنـــگــی پـــــیـــچـــیــده نــــیـــســـتـــــ . . . ! 

یـــــکــــ دل . . . ! 

یـــــکـــ آســـمــــان

یـــــکــــ بــــغـــض

و آرزو هــــای تــــــرکـــــ خـــــورده

بـــــه هــــمــــیــــن ســادگــــی

همه جا هستی ...

در نوشته هایم ...

در خیـــــــــالم ...
 
در دنیایـــــــــم ...

تنها جایی که ...

بایــــد باشی و ندارَمت ...

کنــــــارَم است...

گاهی سخت می شود … دوستش داری و نمی داند دوستش داری و نمی خواهد

دوستش داری و نمی آید دوستش داری و سهم تو از بودنش فقط تصویری است

رویایی در سرزمین خیالت دوستش داری و سهم تو از این همه ، تنهایی است ....

غارها

دهان دره ی تنهایی کوه هایند

نمی دانم چرا

در خاطرات من 

دهان گشوده اند ؟

بــازهــم خـاطـراتـم زنـده شــد...

“مــن و تــو بـه یـاد بـاران یـا شـاید بـه یـاد تـو ،" مـن و بـاران"

فـرقـی نمـی کنـد...

چـه در کنـارم باشـی چـه در کنـارش باشـی

زیـر بـاران یـاد تـو مـرا خیـس میـکنـد !

چـه بی پــروا؛

روی سیــم های لختـــ فشـ ـارقــوی،

عشقـــ بــازی می کننـد؛

گنجشکــــ ها...

وَلــــــــﮯ ؛ تــــــو مــُــواظـــبـــــ بــــآش .. !!

می دانی..؟

آدم های ساده..

ساده هم عاشق می شوند..

ساده صبوری می کنند..

ساده عشق می وَرزَند..

ساده می مانند..

اما سَخت دِل می کنند..

آن وقت که دل می کنند..

جان می دَهند..

نامت را در مرور خاطرات!