♥☻ مخاطب خاص ☻♥

من قصه تو را تا ابد اینگونه آغاز میکنم :
یکی بود
هنوزم هست
خدایا همیشه باشد..

همه جا هستی ...

در نوشته هایم ...

در خیـــــــــالم ...
 
در دنیایـــــــــم ...

تنها جایی که ...

بایــــد باشی و ندارَمت ...

کنــــــارَم است...

غارها

دهان دره ی تنهایی کوه هایند

نمی دانم چرا

در خاطرات من 

دهان گشوده اند ؟

بــازهــم خـاطـراتـم زنـده شــد...

“مــن و تــو بـه یـاد بـاران یـا شـاید بـه یـاد تـو ،" مـن و بـاران"

فـرقـی نمـی کنـد...

چـه در کنـارم باشـی چـه در کنـارش باشـی

زیـر بـاران یـاد تـو مـرا خیـس میـکنـد !

نگاه که هرزه باشد...

حجاب هم که داشته باشی

انجور که می خواهند تورا تصور می کنند...

پس فکری به حال مغز های فاحشه کن نه حجاب من... .

وَلــــــــﮯ ؛ تــــــو مــُــواظـــبـــــ بــــآش .. !!

می دانی..؟

آدم های ساده..

ساده هم عاشق می شوند..

ساده صبوری می کنند..

ساده عشق می وَرزَند..

ساده می مانند..

اما سَخت دِل می کنند..

آن وقت که دل می کنند..

جان می دَهند..

خستــﮧ ام......

اما تحمــل مــےڪــنم...!!!

خــבایا...رۅزگــــارت با من ۅ احســــاسم بــב تا ڪــرב٬ بــב...!!!

دِلْ تنگے اَم را با فاصلــہ مے نویسَمْـــ ...

تا شایدْ فاصلــہ اے بین دِلَمْـــ و تنگے بیُفـــتدْ ...

چــہ خیالــــِ خامے ... !

اینْ مَدار فاصلــہ مُـــوَربْ اَستْ ...

چندے کــہ بگذردْ ...

دوباره مے شَودْ : " تَــــــنْـــــــــگے ِ دِلْ...

و اینک....


باران....


بر لبه پنجره احساسم....


مینشیند....


و چشمانم را....


نوازش میدهد....


تا شاید....


از لحظه های دلتنگی عبور کنم....

نامت را در مرور خاطرات!